Το φυτό Stevia rebaudiana προέρχεται από τη Νότια Αμερική και χρησιμοποιήθηκε από τους Γκουαρανί στα σύνορα Παραγουάης και Βραζιλίαςαπό το 1887 και επί αιώνες σαν σοδειά και για να γλυκαίνουν τα φαγητά και τα ποτά τους. Για χρόνια καλλιεργούνταν και χρησιμοποιούνταν από τις τοπικές φυλές των Ινδιάνων, ως γλυκαντικό και θεραπευτικό φυτό. Αποτελεί μια καινοτόμο και εναλλακτική καλλιέργεια – τρόφιμο που υποκαθιστά πλήρως τη ζάχαρη αφού είναι πιο γλυκιά και χωρίς καθόλου θερμίδες.
Τα φύλλα της περιέχουν διάφορους γλυκοζίτες στεβιόλης, οι οποίοι είναι έως και 450 φορές πιο γλυκοί από τη ζάχαρη. Επιπλέον, οι Γιαπωνέζοι ανακάλυψαν την αγάπη τους γι’ αυτή τη νέα γλυκαντική ουσία το 1974. Εντωμεταξύ, το φυτό, το οποίο μπορεί να μεγαλώσει μέχρι ένα μέτρο, καλλιεργήθηκε σε πολλές χώρες του κόσμου. Μια ακόμη πολύ σημαντική περιοχή όπου καλλιεργείται είναι η Κίνα. Παράλληλα υπάρχουν τα πρώτα σχέδια στην Ευρώπη για την καλλιέργεια της στέβιας. Οι καλύτερες συνθήκες εντοπίζονται στην Κεντρική και Νότιο Ελλάδα, στην Ιβηρική χερσόνησο και γενικά στα Βαλκάνια. Επίσης, τα φυτά μπορούν να αναπτυχθούν εύκολα και στη Γερμανία. Αλλά μόνο μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου, καθώς το χειμώνα πρέπει να προστατεύονται και μπορούν να μεταφερθούν σε εξωτερικό περιβάλλον ξανά την άνοιξη.
Σε ορισμένες χώρες (όπως ΗΠΑ κ.α.) επιτρέπεται μόνο ως διαιτητικό συμπλήρωμα , ενώ σε άλλες (Ιαπωνία από το 1971, Βραζιλία κ.α.) ως υποκατάστατο ζάχαρης ή ως συμπλήρωμα διατροφής. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν ενδείξεις για ανεπιθύμητες δράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό, Αντιθέτως έρευνες του Πανεπιστημίου της Ασουνσιόν στην Παραγουάη έχουν δείξει ότι η Στέβια διαθέτει αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. Ένα ακόμα πλεονέκτημα είναι ότι η κρυσταλλική γλυκιά ουσία της Στέβια είναι σταθερή σε θερμοκρασία έως και 200°, ιδιότητα που επιτρέπει τη χρήση της στη μαγειρική σε αντίθεση με τη συνθετική ασπαρτάμη.
Αποτελεί πηγή χρήσιμων φυσικών χημικών ουσιών, όπως χλωροφύλλη (φυσική χρωστική), ισοστεβιόλη, φυτοστερόλες, γιββερελλίνη (φυτοορμόνη) καιστεβιοσίδη (φυσική γλυκαντική ουσία) για την οποία καλλιεργείται κυρίως σήμερα η Στέβια. Είναι 150 έως και 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, το ίδιο γλυκιά με τις συνθετικές γλυκαντικές ουσίες αλλά με σχεδόν μηδέν θερμιδική περιεκτικότητα. Οι μεγαλύτεροι χρήστες της στεβιοσίδης είναι η βιομηχανία τροφίμων, ποτών, ζαχαροπλαστικής και η φαρμακευτική βιομηχανία, αφού η ουσία υποκαθιστά τη ζάχαρη για τους διαβητικούς. Η Στέβια έχει επιπλέον ιδιότητες όπως αντιυπερτασικές, αντιβακτηριακές, αντιοξειδωτικές ενώ είναι προληπτικό της τερηδόνας, ρυθμιστής ζαχάρου στο αίμα, καρδιοτονωτικό, επουλωτικό, περιποιητικό δέρματος.
Zάχαρη? Ευχαριστώ δεν θα πάρω!
Λευκή σαν φρέσκο χιόνι, αμαρτωλή, δελεαστική – αυτό αντιπροσωπεύει η ζάχαρη στην καθημερινή μας ζωή. Η ζάχαρη γλυκαίνει, ανακουφίζει, απαλύνει την ένταση αλλά, ωστόσο, όχι χωρίς συνέπειες. Κάθε άτομο καταναλώνει περίπου 50 κιλά ζάχαρη ετησίως. Για τους διατροφολόγους, αυτός ο «λευκός χρυσός» αποτέλεσε τη μάστιγα των σύγχρονων διαίτων για πολύ καιρό. Επομένως, δεν είναι απορίας άξιον που πολλά άτομα χρησιμοποιούν γλυκαντικές ουσίες. Οι περισσότερες είναι τεχνητές ουσίες με υψηλή γλυκαντική δύναμη, αλλά χωρίς θερμίδες. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι οι περισσότερες τεχνητές γλυκαντικές ουσίες διαταράσσουν το μεταβολισμό του σώματος, ότι οι θρεπτικές ουσίες χρησιμοποιούνται λιγότερο σωστά και αυτό ενισχύει την επιθυμία για ακόμη περισσότερη γλυκύτητα/θερμίδες.
Εντωμεταξύ, στην Ευρώπη, μετά από την αντιμετώπιση μεγάλης αντίστασης, εμφανίστηκε μια φυσική εναλλακτική λύση: η στέβια. «Δεν ακούσατε ποτέ για αυτή;
Το μυστικό της γλυκύτητας.
Γλυκοζίτες στεβιόλης – το Μυστικό της γλυκύτητας
Αυτά τα γλυκά ενεργά συστατικά λαμβάνονται από τα φύλλα (εκχύλιση) και διατίθενται σαν ένα ουδέτερο συμπύκνωμα λευκής σκόνης με μια ελαφριά γεύση που θυμίζει γλυκόριζα. Η στέβια είναι μια φυσική γλυκαντική ουσία, χωρίς θερμίδες, σταθερή θερμοκρασία έως περίπου 200°C, κατάλληλη για το ψήσιμο και το μαγείρεμα και επειδή η στέβια δεν επηρεάζει το επίπεδο γλυκόζης στο αίμα, είναι επίσης ιδανική για διαβητικούς και άτομα που θέλουν ακολουθούν μια δίαιτα φτωχή σε υδατάνθρακες. Με τη στέβια μπορείτε να γλυκάνετε οτιδήποτε θέλετε. Οι εξεζητημένες συνταγές μαγειρικής μπορούν να στεφθούν από απόλυτη επιτυχία με τα έξυπνα προϊόντα όπως το Steviadoro (Δώρο από την στέβια) σε κρυσταλλικη μορφη με ερυθριτόλη καθώς και η Στέβια άχνη με Ινουλίνη χωρίς κανένα πρόβλημα. Τα Steviadoro Tabs και ιδιαιτερα το Steviavit σε σταγόνες, είναι ιδιαίτερα πρακτικά. Πρόκειται για δισκία με γλυκοζίτες στεβιόλης που γλυκαίνουν τον καφέ ή το τσάι με πρακτικό τρόπο με το πάτημα ενός κουμπιού από ένα κουτί, με φυσικό και χωρίς θερμίδες τρόπο.
ΠΡΟΣΟΧΗ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΜΕΙΞΕΙΣ ΤΩΝ ΓΛΥΚΟΖΙΤΩΝ ΤΗΣ ΣΤΕΒΙΑΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ «ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ» ΟΥΣΙΕΣ ΟΠΟΥ ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ! Επειδή σε κάθε μίγμα η στεβια αποτελεί ΜΟΝΟ το 2-4% και το υπόλοιπο είναι ένας φορέας πρέπει να μελετάτε τι είδους φορέας η αλλά συστατικά περιέχονται! Όταν διαβάζετε στα συστατικά RA 98% (RA= Ο γλυκοζίτης από το φυτό στεβια) μην ξεγελαστείτε και θεωρήσετε ότι ο γλυκοζίτης από στέβια περιέχετε 98% στο εμπορικό προϊόν που κρατάτε στα χέρια σας, αλλά σημαίνει ότι κατά την αφαίρεση του από το φυτό στεβια είναι καθαρός κατά 98% και δεν περιέχει χαρακτηριστικά πικρότητας η άλλων ουσιών από το φύλλο κατά την διαδικασία απομόνωσης του!!!!!!!! Η αλήθεια είναι ότι ο φορέας (Μαλτοδξτρίνη, Ερυθριτόλη, Σορβιτόλη κλπ) περιέχεται κατά 95-97% και μόνο το 2 -4% καταλαμβάνει ο στεβιο-γλυκοζίτης! Ουσιαστικά δηλαδή καταναλώνετε κατά 96% έναν «περίεργο» φορέα και μόνο ένα 2-4% γλυκοζίτη στέβιας! Βεβαια οφείλουμε να πούμε ότι όλοι οι φορείς ενδείκνυνται για τους διαβητικούς αλλά αποτελούν ουσίες οι οποίες παράγοντα με χημικές επεξεργασίες! Γι’αυτό συμβουλεύουμε ΝΑ ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΤΗΝ ΜΕΙΞΗ ΤΩΝ ΓΛΥΚΟΖΙΤΩΝ ΣΤΕΒΙΑΣ ΜΕ ΙΝΟΥΛΙΝΗ η οποία προέρχεται από το ραδίκι και θεωρείται πρεβιοτικό και δευτερευόντως από την ΕΡΥΘΡΙΤΟΛΗ * όπου οι δύο ενδείκνυνται ΓΙΑ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ και άλλους καταναλωτές που απαιτούν 0 ζάχαρη και 0 θερμίδες !
* Η ερυθριτόλη στα τρόφιμα
Η ερυθριτόλη χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο της ζάχαρης στα διαιτητικά προϊόντα με μειωμένες θερμίδες. Με γλυκαντική ισχύ 70% περίπου σε σχέση με τη σακχαρόζη, έχει μόνο το 5% της θερμιδικής αξίας της κανονικής ζάχαρης. Η γεύση της ερυθριτόλης είναι σχεδόν ίδια με αυτή της ζάχαρης. Συνεπώς, η ερυθριτόλη μπορεί να αντικαταστήσει τη σακχαρόζη στα τρόφιμα. Λόγω του χαμηλού μοριακού της βάρους, περίπου το 90% της ερυθριτόλης που καταναλώνεται έχει ήδη απορροφηθεί από το λεπτό έντερο και απεκκρίνεται στα ούρα εντός 24 ωρών χωρίς να χρησιμοποιηθεί.
Μεταβολισμός
Ο μεταβολισμός της ερυθριτόλης διαφέρει από εκείνον της γλυκόζης και της σακχαρόζης. Λόγω του χαμηλού μοριακού της βάρους, η ερυθριτόλη απορροφάται γρήγορα και πλήρως στο λεπτό έντερο και αποβάλλεται από τους νεφρούς. Δεν χρησιμοποιείται για την παραγωγή ενέργειας από τον ανθρώπινο μεταβολισμό.
Η λήψη από το στόμα 1 g / kg βάρους σώματος ερυθριτόλης δεν επηρεάζει τα σάκχαρα του αίματος και τα επίπεδα της ινσουλίνης. Το επίπεδο της ερυθριτόλης στο αίμα φτάνει στη μέγιστη συγκέντρωση 30-40 λεπτά μετά τη λήψη και μειώνεται μετά από αυτό το διάστημα – κάτι που ισχύει και για τους διαβητικούς. Επιπλέον, δεν παρατηρήθηκε διάρροια ή μεταβολή των επιπέδων των ιόντων στο πλάσμα του αίματος ή τα ούρα. Η επίδραση της ερυθριτόλης στην πέψη είναι παρόμοια με αυτή της σακχαρόζης. Δεν παρατηρήθηκε επιβλαβής δράση στην πρόσληψη υγρών, τα κόπρανα, την ούρηση, την αρτηριακή πίεση, το βάρος σώματος όπως και στην αποβολή των ηλεκτρολυτών, της κρεατινίνης, των κιτρικών αλάτων και της ουρίας από τους νεφρούς.
Εξετάστηκαν οι συνέπειες της κατανάλωσης τροφίμων και ποτών που περιέχουν ερυθριτόλη στη μικροχλωρίδα του στόματος και του φάρυγγα, ιδιαίτερα στο pH και τον σχηματισμό πλάκας. Αντικαθιστώντας τη σακχαρόζη ή άλλες αλκοόλες σακχάρου πλήρως ή μερικώς με την ερυθριτόλη, η τιμή του pH και, συνεπώς, ο σχηματισμός οξέων, ιδιαίτερα γαλακτικού οξέος, μπορεί να επηρεαστεί ευνοϊκά, καθώς ο μεταβολισμός της ερυθριτόλης από τους μικροοργανισμούς που βρίσκονται εντός της στοματικής κοιλότητας είναι εξαιρετικά δύσκολος. Συνεπώς, η τιμή του pH στη στοματική κοιλότητα παραμένει σε φυσιολογικό επίπεδο ενώ τα δόντια δεν προσβάλλονται από οξέα.
Η γλυκιά συνήθεια εξαπλώνεται.
Με την ισχύουσα έγκριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα φυτά της στέβιας και τα πλεονεκτήματα των ενεργών γλυκαντικών ουσιών τους θα γίνονται όλο και πιο γνωστά. Για πολύ καιρό, πολλές ομάδες συμφερόντων προσπάθησαν να συνδέσουν με τα φυτά επίθετα που δεν προωθούν τις πωλήσεις. Ωστόσο, καμία από αυτές τις προτάσεις δεν κατάφερε να θεμελιωθεί
Τελικά, οι Ευρωπαϊκές Αρχές Ασφάλειας ταξινόμησαν τους γλυκοζίτες στεβιόλης ως απόλυτα αβλαβείς για την υγεία και καθιέρωσαν μια (Αποδεκτή ημερήσια λήψη – ADI) 4 mg ανά κιλό του σωματικού βάρους όσον αφορά τη στεβιόλη για τους γλυκοζίτες στεβιόλης.
Επομένως, τα προϊόντα που κατασκευάζονται από τη στέβια είναι εντελώς ασφαλή· ο γλυκαντικός παράγοντας της στέβιας πρέπει να έχει περιεκτικότητα σε γλυκοζίτες στεβιόλης τουλάχιστον 95% (καθαρότητα). Οι μεμονωμένοι γλυκοζίτες στεβιόλης που περιέχει αυτός ο γλυκαντικός παράγοντας δεν έχουν μεγάλη σημασία. Διαφέρουν ελαφρώς στη μοριακή τους δομή, παρουσιάζουν ελαφρώς διαφορετική γεύση και γλυκαντική δύναμη. Ωστόσο, είναι κοινό σε όλους τους γλυκοζίτες στεβιόλης ότι μεταβολίζονται με τον ίδιο τρόπο από το σώμα μας. Συχνά απαιτείται περιεκτικότητα σε Rebaudioside A, ο οποίος είναι ο πιο γλυκός και με τη λιγότερο πικρή γεύση γλυκοζίτης στεβιόλης.
Ένας καταναλωτής δεν ικανοποιείται μόνο όταν μπορεί να αγοράσει π.χ. λεμονάδα με στέβια και παγωμένο τσάι ή σοκολάτα με στέβια. Αντίθετα, θέλει να μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτή τη νέα γλυκαντική ουσία και στο σπίτι. Και για οτιδήποτε πρέπει να έχει γλυκιά γεύση. Χρησιμοποιώντας τις επιτραπέζιες γλυκαντικές ουσίες και/ή φαγητά που περιέχουν γλυκοζίτες στεβιόλης, μπορείτε να απελευθερώσετε τη δημιουργικότητά σας· με τη στέβια μπορείτε να γlυκάνετε σοκολάτες, πραλίνες, ποτά, τσίχλες, γλυκά, αρτοσκευάσματα, επιδόρπια και ούτω καθεξής.
Τα οφέλη της ινουλίνης για τον ανθρώπινο οργανισμό είναι πολλά, αφού συντελεί στην απορρόφηση του ασβεστίου και του μαγνησίου, ενώ βοηθά και στην ανάπτυξη φυσικών βακτηρίων του εντέρου. Επιπλέον, η χρήση της ινουλίνης δεν προκαλεί αύξηση των επιπέδων των τριγλυκεριδίων και θεωρείται κατάλληλη ουσία για τους διαβητικούς.
Συστατικά:
1 ½ ΚΟΥΠΑ ΒΟΥΤΥΡΟ ΑΓΝΟ
