Κλινικές μελέτες  (n)

Συνολικά συμμετείχαν 6410 συμμετέχοντες σε αυτές τις αναφερθείσες μελέτες. Ενώ μερικές από τις μελέτες συνέκριναν το Qigong ή το Tai Chi σε άλλες μορφές άσκησης (n = 13), πολλοί σε σύγκριση με ομάδα ελέγχου μη άσκησης, όπως η εκπαίδευση ή η συνήθης περίθαλψη (n = 43) ομάδες σύγκρισης άσκησης για την αξιολόγηση των επιδράσεων των επεμβάσεων Qigong ή Tai Chi (n = 11). Οι περισσότερες μελέτες περιελάμβαναν υγιείς ενήλικες (n = 16 μελέτες), αλλά αρκετές μελέτες περιελάμβαναν συμμετέχοντες με βάση ειδικούς παράγοντες κινδύνου ή διάγνωση ασθενειών, όπως: αρθρίτιδα (n = 5). καρδιακή νόσος (η = 6). υπέρταση (n = 5); κίνδυνος οστεοπόρωσης [π.χ., περί-εμμηνόπαυση (η = 3)]. κίνδυνος πτώσης που καθορίζεται από την ηλικιακή και καθιστική ζωή ή την κακή φυσική λειτουργία και ισορροπία (n = 18). καρκίνος του μαστού (η = 1); κατάθλιψη (η = 2); ινομυαλγία (η = 2). ανοσολογική δυσλειτουργία συμπεριλαμβανομένου του ιού HIV / AIDS και ιστορικό ανεμοβλογιάς ή απόκριση εμβολίου (η = 3). μυϊκή δυστροφία (η = 1); Ασθένεια Parkinson (η = 1); πόνος στον αυχένα (n = 1); δυσκολία ύπνου (n = 1); χρόνια νόσος (n = 1); και τραυματική εγκεφαλική βλάβη (η = 1). Μερικές από τις μελέτες (n = 9) ερεύνησαν για ανεπιθύμητες ενέργειες κατά τη διάρκεια των ασκήσεων όπου κανείς δεν ανέφερε κάποιο ανεπιθύμητο συμβάν.

Οι μελέτες προέρχονταν από 13 χώρες (ΗΠΑ, n = 34, Κίνα (συμπεριλαμβανομένου του Χονγκ Κονγκ), n = 9, Κορέα, n = 4, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία, n = 3, Ιταλία και Ταϊβάν, κάθε n = 2, Κάτω Χώρες, Ισραήλ, Πολωνία και Ισπανία, κάθε n = 1).