Αναπνεύστε! Μην υποκύπτεις στην Παθολογική Υστερία για τον Κορωνιό – Coronavirus.
Μια παγκόσμια πανδημία;Ασκώ την Οικογενειακή Ιατρική στην Ευρώπη και, όπως όλοι γνωρίζουν μέχρι τώρα, βρισκόμαστε στη μέση της παραφροσύνης του Coronavirus που μας λένε ότι είναι πλέον επίσημη παγκόσμια πανδημία. Είναι αλήθεια ότι ζούμε σε μια κρίσιμη, αποφασιστική και όλο και πιο διχαστική εποχή, αλλά το πραγματικό ζήτημα είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που θα έπρεπε να πληροφορούν τα μέσα ενημέρωσης και οι πολιτικοί.
Κατά τη διάρκεια αυτού του χειμώνα, ενώ βρισκόμουν σε υπηρεσία στην κλινική μου, έχω δει πάνω από 40 άτομα κάθε πρωί είτε με κρύο είτε με κοινή γρίπη. Αυτό ήταν ένα αρκετά συνηθισμένο σενάριο για το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν. Τα απογεύματα μου έχουν δαπανηθεί ως επί το πλείστον για την αντιμετώπιση των συνήθων τραγωδιών που κανείς δεν φαίνεται να δίνει ιδιαίτερη προσοχή.
Ανεξάρτητα από το πόσοι άνθρωποι στον πλανήτη γνωρίζουν ενεργά, η αλήθεια είναι ότι δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν σαν μύγες από ασθένεια, κατάθλιψη και αυτοκαταστροφή κάθε μέρα. Και αυτή είναι μια τάση που έχει συνεχιστεί για, πολύ, πολύ καιρό.
Σύμφωνα με την εκτίμηση του WHO για τους θανάτους κατά αιτία για τα έτη 2000-2016, περίπου 800.000 άνθρωποι πεθαίνουν λόγω αυτοκτονίας κάθε χρόνο, το οποίο είναι ένας άνθρωπος κάθε 40 δευτερόλεπτα. Και όσοι έδωσαν προσοχή θα ξέρουν ότι, τα τελευταία χρόνια, η γενικευμένη κατάσταση της ψυχικής υγείας των ανθρώπων όλο και χειροτερεύει.
Σύμφωνα με μια έκθεση που ανέλυσε τα αίτια των προληπτικών θανάτων στην Αμερική το 2017, για πρώτη φορά στην ιστορία, οι Αμερικανοί είναι πιο πιθανό να πεθάνουν από μια τυχαία υπερβολική δόση οπιοειδών παρά από μια σύγκρουση οχημάτων. Αν είναι παρηγοριά, οι πιθανότητες να πεθάνουν από υπερβολική δόση οπιοειδών παραμένουν ένας στούς 96 έναντι ενός στους 6 από καρδιακές παθήσεις ή ένα στους 7 από καρκίνο (Mazzei, 2019). Στην πραγματικότητα, 1 στους 2 άνδρες και 1 στις 3 γυναίκες θα έχουν καρκίνο στη διάρκεια της ζωής τους.
Οι ΗΠΑ σημείωσε αύξηση κατά 64% του ποσοστού των ατόμων που χρησιμοποιούσαν αντικαταθλιπτικά φάρμακα μεταξύ του 1999 και του 2014 (Winerman, 2017). Ωστόσο, οι ΗΠΑ Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) ανέφερε ότι η αντικαταθλιπτική χρήση στις ΗΠΑ έχει αυξηθεί κατά σχεδόν 400% τις τελευταίες δύο δεκαετίες, καθιστώντας τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φάρμακα από Αμερικανούς ηλικίας 18-44 ετών (Segura, 2013). Στίς ΗΠΑ ο πληθυσμός ανέρχεται στο 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά καταναλώνουν τα δύο τρίτα όλων των ψυχιατρικών φαρμάκων που χρησιμοποιούνται παγκοσμίως. Τα ποσοστά αυτοκτονίας μεταξύ των παιδιών στις ΗΠΑ αυξήθηκαν κατά 77% τα τελευταία 10 χρόνια, ενώ ο αριθμός αυτός ήταν ακόμη υψηλότερος κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους (Vibes, 2018).Στην Ιαπωνία, η αυτοκτονία είναι η κύρια αιτία θανάτου παιδιών ηλικίας 10 έως 14 ετών για πρώτη φορά στη μεταπολεμική περίοδο (Kyodo, 2019).
Ολοκληρώνοντας την ξενάγησή μας για τις καταθλιπτικές παγκόσμιες στατιστικές, τα στοιχεία δείχνουν ότι αυτή η «επιδημία απελπισίας» – την οποία ορίζουν ως θάνατοι από ναρκωτικά και οινοπνευματώδη καθώς και από αυτοκτονία – βρίσκεται σε εξέλιξη για να σκοτώσει περισσότερα από 1,6 εκατομμύρια άτομα έως το 2025 εάν συνεχίσει να αυξάνεται (Buyniski, 2019).
Και συγγνώμη για όλα τα δυσάρεστα στατιστικά στοιχεία που έδωσα. Είναι αδύνατο να καλύψουμε ολόκληρη την ανθρώπινη τραγωδία της σημερινής μας εποχής.
Βλέπουμε κυριολεκτικά τους ανθρώπους που πεθαίνουν καθημερινά, κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο, και δεν είναι κορωνοίος η αιτία! Ωστόσο, ο ρυθμός θανάτου από τον κοροναϊό δεν είναι σχεδόν τόσο υψηλός όσο ο μέσος όρος του εποχιακού ιού. Σε περίπτωση που δεν γνωρίζετε, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι και τόσο καλά όταν τους επισκέπτεστε η συναντάται και χαιρετάτε. Οι περιπτώσεις καρδιακής ανεπάρκειας, της ΧΑΠ, του καρκίνου και άλλων «σύγχρονων ασθενειών» έχουν ήδη φθάσει σε πραγματικά επίπεδα πανδημίας, αλλά και πάλι, κανείς δεν παίρνει υστερικά πανδημικά μέτρα για αυτές. Έτσι, μην πανικοβάλεστε για τον κοροναϊό, στην πραγματικότητα, οι πιθανότητες είναι πολύ καλές για να επιβιώσετε αν τον κολλήσετε. Και μην εκπλαγείτε αν πιθανότατα τον εχετε κολλήσει ήδη. Απλώς δεν θα υπήρχε θέμα ανησυχίας μέχρι να σας το είπαν!
Πάνω από όλα, μην παραδίδεστε στην παθολογική υστερία !
Μην αφήνετε λοιπόν το άγχος να σας επηριάζει. Το άγχος οδηγεί σε φλεγμονή που οδηγεί σε ασθένειες.
Σύμφωνα με τον Sheldon Cohen από το Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon, «η φλεγμονή ρυθμίζεται εν μέρει από την ορμόνη κορτιζόλη και όταν η κορτιζόλη δεν μπορεί να εξυπηρετήσει αυτή τη λειτουργία, η φλεγμονή μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο». (Cohen κ.ά., 2012)
Ο Cohen έδειξε πώς οι άνθρωποι που υποφέρουν από ψυχολογικό στρες είναι πιο ευάλωτοι στην εμφάνιση συμπτωμάτων του κοινού κρυολογήματος λόγω της φλεγμονώδους αντίδρασης που προκαλείται από την προσπάθεια του οργανισμού να καταπολεμήσει τη λοίμωξη. Όσο μεγαλύτερη είναι η φλεγμονώδης απάντηση του σώματος στον ιό, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα εμφάνισης συμπτωμάτων του κοινού κρυολογήματος.
Πάρτε για παράδειγμα το σύνδρομο caregiver, μια κατάσταση που δεν έχει ακόμη αναγνωριστεί, η οποία εκδηλώνεται ως εξάντληση, θυμός, οργή ή ενοχή που προκύπτει από ένα συντριπτικό και αναπόφευκτο καθήκον φροντίδας ενός ατόμου με αναπηρία ή χρόνιας ασθένειας, όμοια με νόσο Alzheimer.
Το χρόνιο άγχος από το caregiving επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα με διάφορους τρόπους. Μειώνει τα Τ κύτταρα που είναι ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων που έχει καίρια σημασία για το ανοσοποιητικό σύστημα και βρίσκεται στον πυρήνα της προσαρμοστικής ανοσίας, το σύστημα που προσαρμόζει την ανοσολογική απόκριση του σώματος σε συγκεκριμένα παθογόνα, προκειμένου να τα καταστρέψει συμπεριλαμβανομένων και οποιονδήποτε τοξικών μορίων παράγουν.
Η αυξημένη παραγωγή κορτιζόλης επηρεάζει τη μνήμη καθώς υπονομεύει την επικοινωνία μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων που εμπλέκονται στο σχηματισμό και την επεξεργασία των αναμνήσεων, επηρεάζοντας έτσι τις ικανότητες ανάκλησης.
Οι συνδέσεις μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων, που ονομάζονται συνάψεις, είναι κρίσιμες για τις διαδικασίες συλλογής και αποθήκευσης μνήμης. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η απελευθέρωση της ορμόνης απελευθερώνει κορτικοτροπίνη (CRH) στον ιππόκαμπο – η πρωτεύουσα περιοχή μάθησης και μνήμης στον εγκέφαλο – οδηγεί στην ταχεία αποσύνθεση των διακλαδικών προεξοχών από εγκεφαλικά κύτταρα στα οποία εντοπίστηκαν οι συνάψεις. Το CRH διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην ανταπόκριση στο στρες (University of California, Irvine, 2008).
Το χρόνιο άγχος επιβραδύνει την επιδιόρθωση του τραύματος και οδηγεί σε κατάθλιψη, άγχος, θυμό, υψηλή αρτηριακή πίεση, καρδιαγγειακή νόσο, διαβήτη, απώλεια μνήμης και συμβιβασμένο ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνοντας το προσδόκιμο ζωής του πάσχοντα. Οι πάσχοντες υποφέρουν από μια καταθλιπτική εξαντλητική κατάσταση, καθώς βλέπουν τους αγαπημένους τους να επιδεινώνονται, γεγονός που οδηγεί στην αποσύνθεση συναισθηματικών και προβλημάτων υγείας.
Τα σημάδια καψίματος μπορεί να εκδηλωθούν σε συμπτώματα όπως κόπωση, διαταραχές του ύπνου, πόνους, όρεξη για ζάχαρη ή αλάτι, αίσθημα κακουχίας, επιδείνωση του PMS ή εμμηνοπαυσιακά συμπτώματα, διακυμάνσεις της διάθεσης, διανοητική ομίχλη, ορμονικές ανισορροπίες, μυϊκή ένταση, αυτοάνοσες διαταραχές, δυσπεψία κ.λπ. .
Αναπνεύστε λοιπόν χωρίς υστερία ! Και όλα θα πάνε καλά !